suficki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [suˈfʲiʦ̑ʲci], AS: [sufʹicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) rel. związany z sufizmem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik suficki suficka sufickie suficcy sufickie dopełniacz sufickiego sufickiej sufickiego sufickich celownik sufickiemu sufickiej sufickiemu sufickim biernik sufickiego suficki suficką sufickie sufickich sufickie narzędnik sufickim suficką sufickim sufickimi miejscownik sufickim sufickiej sufickim sufickich wołacz suficki suficka sufickie suficcy sufickie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) W każdy piątek, około godziny 11:00, w starym meczecie w Duisi zbiera się kobiece bractwo sufickie należące do wirdu Kunta-Hadżi Kisszijewa.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sufizm m, sufi m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Sufi
- arabski: (1.1) صوفي
- ukraiński: (1.1) суфійський
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.