studnia (język polski)

studnia (1.1)
studnia (1.1)
studnia (1.2)
studnia (1.3)
wymowa:
IPA: [ˈstudʲɲa], AS: [studʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) głęboki otwór w ziemi wraz z urządzeniem do pobierania wody; zob. też studnia w Wikipedii
(1.2) speleol. każdy pionowy podziemny korytarz lub sztolnia
(1.3) przen. miejsce otoczone wysokimi ścianami, np. domów albo skał[1]
(1.4) lotn. zstępujący prąd powietrza[1]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Studnia na podwórzu była bardzo głęboka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) czerpać wodę ze studni • studnia artezyjska • studnia abisyńska • studnia oligoceńska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. studzienka ż, studniczek mzw, studniarz mos, studniarstwo n, Studnica ż
przym. studzienny, studniarski, studniowy
związki frazeologiczne:
kto ma rzekę przed nosem, to studni nie kopie
etymologia:
prasł. *studьńachłodne miejsce
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „studnia” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Scheer, T. (2012). Variation is in the lexicon: yer-based and epenthetic vowel-zero alternations in Polish. Sound, Structure and Sense. Studies in Memory of Edmund Gussmann. Lublin: Wydawnictwo KUL, 631-672.
  3. (pod red.) Miodek J., Wysoczański W. (2013) Rozprawy Komisji Językowej XL. Wrocław, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, 45-48.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.