stryczek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstrɨʧ̑ɛk], AS: [stryček]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. sznur zakończony pętlą zakładaną na szyję skazanym na śmierć przez powieszenie
- (1.2) książk. przen. śmierć przez powieszenie
- (1.3) daw. mors. na statku: odcinek liny zakończony z obu stron węzłami zawiązanymi w oka; t. odcinek łańcucha zakończony pierścieniami[1]
- odmiana:
- (1.1,3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stryczek stryczki dopełniacz stryczka stryczków celownik stryczkowi stryczkom biernik stryczek stryczki narzędnik stryczkiem stryczkami miejscownik stryczku stryczkach wołacz stryczku stryczki - (1.2) blm[2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik stryczek dopełniacz stryczka celownik stryczkowi biernik stryczek narzędnik stryczkiem miejscownik stryczku wołacz stryczku - przykłady:
- (1.1) Kat założył mordercy stryczek na szyję.
- (1.2) Za zdradę czeka was stryczek!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) zob. powieszenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- pójść na stryczek
- etymologia:
- niem. Strick → sznur[2]
- uwagi:
- nie mylić z: pstryczek
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) noose
- baskijski: (1.1) urka-bilur
- czeski: (1.1) oprátka ż
- duński: (1.1) strik/strikke w
- francuski: (1.1) corde ż; (1.2) corde ż
- hiszpański: (1.1) dogal m, soga ż; (1.2) horca ż
- niemiecki: (1.1) Strick m
- nowogrecki: (1.1) αγχόνη ż, κρεμάλα ż; (1.2) κρεμάλα ż
- rosyjski: (1.1) петля ż, верёвка с петлёй; (1.2) виселица ż, петля ż, верёвка ż
- włoski: (1.1) capestro m, cappio m
- źródła:
- ↑ Hasło „stryczek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- 1 2 Hasło „stryczek” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.