spragniony (język polski)

wymowa:
IPA: [spraɟˈɲɔ̃nɨ], AS: [spraǵńõny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fizj. potrzebujący wody
(1.2) chcący czegoś
(1.3) o ziemi, roślinach: wyschnięty[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) - Och, piwo - westchnął niziołek. - Alem jest spragniony, cholera[2].
(1.2) Ci z nich, którzy poszukują zabawy i towarzystwa, pojadą do modnych kurortów, ośrodków rozrywki. Rzeczywiście spragnieni kontaktu z przyrodą wybiorą przygodę w miejscach przyrodniczo cennych, dzikich i pierwotnych[3].
składnia:
kolokacje:
(1.2) spragniony czułości / miłości • spragniony wiedzy
synonimy:
antonimy:
(1.2) nasycony
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pragnienie n
czas. pragnąć
związki frazeologiczne:
spragniony jak kania dżdżu • spragnionego napoić
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „spragniony” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Andrzej Sapkowski, Miecz przeznaczenia, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Dominika Zaręba, Ekoturystyka: wyzwania i nadzieje, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.