skrytobójstwo (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) morderstwo popełnione z ukrycia, tak, by sprawca pozostał nieznany
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Policja polityczna uciekała się więc do skrytobójstw, by uciszyć na zawsze przeciwników reżimu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zabójstwo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrytobójca m, skrytobójczyni ż
przym. skrytobójczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. skrytobójca + -stwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marcin Szydłowiecki, Polityka nr 2693, 2009-02-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.