ukrycie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈkrɨʨ̑ɛ], AS: [ukryće], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ukryć
- (1.2) miejsce niewidoczne, służące do schowania czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ukrycie dopełniacz ukrycia celownik ukryciu biernik ukrycie narzędnik ukryciem miejscownik ukryciu wołacz ukrycie - przykłady:
- (1.2) Nagle wszyscy wyszli z ukrycia, żeby nikt nie posądził, że to oni są winni.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) kryjówka, skrytka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ukryć dk., ukrywać ndk.
- rzecz. ukrywacz m, ukrywanie
- związki frazeologiczne:
- w ukryciu
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) concealment, hiding; (1.2) hideout
- arabski: (1.2) مخبأ
- niemiecki: (1.2) Versteck m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.