uciszyć (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈʨ̑iʃɨʨ̑], AS: [ućišyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: uciszać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Porucznik Florczak wybuchnął głośnym śmiechem, ale Jordan uciszył go natychmiast chłodnym spojrzeniem.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uciszenie n, cisza
czas. uciszać
wykrz. cisza
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uciszać
źródła:
  1. Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.