uciszać (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. uciszyć)
- (1.1) powodować, że ktoś lub coś cichnie
- (1.2) przen. podn. czynić uczucie, stan wewnętrzny coraz mniej intensywnym
- (1.3) pot. zmuszać kogoś poprzez agresję lub nielegalne praktyki do nieujawniania niewygodnych faktów
czasownik zwrotny niedokonany uciszać się (dk. uciszyć się)
- (2.1) stawać się niesłyszalnym
- (2.2) tracić na sile; stawać się mniej intensywnym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) uspokajać
- (2.1) cichnąć, milknąć, wyciszać się
- (2.2) cichnąć, przycichać, uspokajać się, ustawać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uciszanie n, cisza ż
- przysł. cicho
- wykrz. cicho, cisza
- czas. uciszyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) silence; (2.1) fall silent; (2.2) die down
- francuski: (1.1) calmer; (2.1) se calmer, se taire; (2.2) se calmer
- hiszpański: (1.1) acallar; (2.1) callarse; (2.2) calmarse
- niemiecki: (1.1) beruhigen; (1.2) beruhigen, beschwichtigen; (1.3) zum Schweigen bringen; (2.1) sich beruhigen
- włoski: (1.1) mettere a tacere, zittire
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.