skroń (język polski)
skroń (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [skrɔ̃ɲ], AS: [skrõń], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. boczna część głowy za oczami; zob. też skroń w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skroń skronie dopełniacz skroni skroni celownik skroni skroniom biernik skroń skronie narzędnik skronią skrońmi / skroniami[1][2][3] miejscownik skroni skroniach wołacz skroni skronie - przykłady:
- (1.1) Boli mnie głowa w okolicach skroni.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) war. gw. (Górny Śląsk) puls, pulst
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. skroniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. skronia < prasł. *skornь, dalsza etymologia niepewna[4]
- por. czes. skráň, st.rus. скоронь, słń. škranja
- uwagi:
- Forma „skroniami” jest uznawana przez Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją W. Doroszewskiego za niepoprawną[5], choć podają ją Wielki słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją A. Markowskiego[1], Słownik gramatyczny języka polskiego[3] i Inny słownik języka polskiego pod redakcją M. Bańki[2].
- zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) tëmth m
- angielski: (1.1) temple
- arabski: (1.1) صدغ
- baskijski: (1.1) loki
- białoruski: (1.1) скронь ż
- bułgarski: (1.1) слепоочие n
- czeski: (1.1) spánek m
- duński: (1.1) tinding w
- esperanto: (1.1) tempio
- fiński: (1.1) ohimo
- francuski: (1.1) tempe ż
- górnołużycki: (1.1) skróń ż
- hindi: (1.1) कनपटी ż (kanapataii)
- hiszpański: (1.1) sien ż
- interlingua: (1.1) tempora
- islandzki: (1.1) gagnauga n
- jidysz: (1.1) שלייף ż (szlejf)
- łaciński: (1.1) tempus n
- niemiecki: (1.1) Schläfe ż
- norweski (bokmål): (1.1) tinning m
- norweski (nynorsk): (1.1) tinning m
- nowogrecki: (1.1) κρόταφος m
- rosyjski: (1.1) висок m
- słowacki: (1.1) spánok m
- szwedzki: (1.1) tinning w
- ukraiński: (1.1) скроня ż
- węgierski: (1.1) halánték
- wilamowski: (1.1) šłȫf m i šłȳf ż, śłöf m
- włoski: (1.1) tempia ż
- źródła:
- 1 2 Hasło „skroń” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 158.
- 1 2
Porada „warianty fleksyjne w słownikach i korpusie” w: Poradnia językowa PWN. - 1 2 Hasło „skroń” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
- ↑ Hasło „skroń” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 695.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.