samowar (język polski)

samowar (1.1)
wymowa:
IPA: [sãˈmɔvar], AS: [sãmovar], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. urządzenie do przygotowywania herbaty ze zbiornikiem do gotowania wody, kranikiem i miejscem do podgrzewania czajniczka; zob. też samowar w Wikipedii
(1.2) obraź. pejor. inwalida pozbawiony wszystkich kończyn
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) a potem przez jakieś sienie i korytarze dotarliśmy do obszernego pokoju, gdzie wokół stołu, na którym stał dymiący samowar, zgromadziła się rodzina rosyjskich potomków (…)[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) nastawić samowar • nalać wody do samowara • samowar gotuje się / dymi
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. samowarek m
przym. samowarowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ros. самовар < ros. сам + варить
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jeremi Przybora Przymknięte oko opaczności. Memuarów część I, Wydawnictwo Tenten, Warszawa 1995, ISBN 83-85477-92-6, s. 115
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.