kranik (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈkrãɲik], AS: [krãńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zdrobn. kran
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kranik kraniki dopełniacz kranika / kraniku[1] kraników celownik kranikowi kranikom biernik kranik kraniki narzędnik kranikiem kranikami miejscownik kraniku kranikach wołacz kraniku kraniki - przykłady:
- (1.1) Musiałem odkręcić kranik, żeby doprowadzić paliwo.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kranik laboratoryjny
- synonimy:
- (1.1) zaworek, kurek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kranówka ż, kran mrz, kranówa ż
- przym. kranowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kran
- rosyjski: (1.1) краник m
- ukraiński: (1.1) краник m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.