ruch oporu (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrux ɔˈpɔru], AS: [ruχ oporu]
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) formacja oddziałów utworzonych do walki przeciwko okupantowi lub rządowi kraju nie posiadającemu wystarczającej legitymacji do sprawowania władzy; zob. też ruch oporu w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek rządu;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ruch oporu ruchy oporu dopełniacz ruchu oporu ruchów oporu celownik ruchowi oporu ruchom oporu biernik ruch oporu ruchy oporu narzędnik ruchem oporu ruchami oporu miejscownik ruchu oporu ruchach oporu wołacz ruchu oporu ruchy oporu - przykłady:
- (1.1) Raporty Pileckiego (…) były podsumowaniem działalności polskiego ruchu oporu w Auschwitz, a także pierwszym na świecie świadectwem dokumentującym holokaust[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) podziemie, podziemie zbrojne
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) konspiracja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) resistance movement
- arabski: (1.1) حركة المقاومة ż
- białoruski: (1.1) рух супраціўлення m
- czeski: (1.1) odboj m
- duński: (1.1) modstandsbevægelse w
- esperanto: (1.1) rezistada movado, rezistomovado, rezista movado, pot. rezistado
- francuski: (1.1) résistance ż
- hiszpański: (1.1) resistencia ż
- niemiecki: (1.1) Widerstandsbewegung ż, Widerstand m
- portugalski: (1.1) movimento de resistência m
- rosyjski: (1.1) движение сопротивления n
- ukraiński: (1.1) рух опору m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.