konspiracja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tajna, nielegalna działalność przeciwko istniejącej władzy[1]
(1.2) tajna organizacja, t. jej członkowie[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) należeć / wstąpić do konspiracji • działać w konspiracji
synonimy:
(1.1) konspiratorstwo, podziemie; pot. konspira
(1.2) podziemie; pot. konspira
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) działalność
(1.2) organizacja
hiponimy:
(1.1) ruch oporu
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konspirator m, konspiratorka ż, konspiracjonista m, konspiracjonistka ż, konspirant m, konspiratorstwo n, konspira ż, konspiracyjność ż, konspirowanie n
zdrobn. konspiracyjka ż
czas. konspirować ndk.
przym. konspiracyjny, konspiratorski
przysł. konspiracyjnie, konspiratorsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. conspiratio[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „konspiracja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.