rozpoznawać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozpoznać)

(1.1) identyfikować kogoś lub coś, wyróżniając spośród innych; badając, stwierdzić, określić coś
(1.2) praw. badać, rozpatrywać

czasownik zwrotny niedokonany rozpoznawać się (dk. rozpoznać się)

(2.1) rozpoznawać (1.1) samego siebie
(2.2) widząc się, identyfikować się wzajemnie
(2.3) daw. orientować się w czymś, zaznajamiać się z czymś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Lekarze bardzo rzadko rozpoznają chorobę.
(1.1) Kto fałsz i prawdę rozpoznawa lotnie, (…) / Takiego człeka mężem zwać się godzi.[1]
(1.2) Sąd rozpoznawał sprawę przez cały rok!
(2.3) On się jeszcze rozpoznawa, / Ale nie zna się na tobie, / Boś ty mu ni siostra, ni żona.[2]
składnia:
(1.1-2) rozpoznawać + B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozpoznawanie n, rozpoznanie n, znawstwo n, rozpoznawalność ż
czas. poznać dk., poznawać ndk., rozpoznać dk., zapoznać dk., zapoznawać ndk.
przym. rozpoznawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
daw. 3. os. lp ter. rozpoznawa[3]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Kochanowski: Elegia VII, tłum. Ludwik Kondratowicz
  2. Juliusz Słowacki: Sen srebrny Salomei
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rozpoznawać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.