przysłówek (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. część mowy określająca sposób, czas lub miejsce wykonywania czynności albo stopień nasycenia cechy wyrażonej przymiotnikiem; zob. też przysłówek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przysłówek przysłówki dopełniacz przysłówka przysłówków celownik przysłówkowi przysłówkom biernik przysłówek przysłówki narzędnik przysłówkiem przysłówkami miejscownik przysłówku przysłówkach wołacz przysłówku przysłówki - przykłady:
- (1.1) W języku polskim przysłówki są nieodmienne, ale większość z nich można stopniować.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przysłówek czasu • przysłówek miejsca • przysłówek sposobu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) część mowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przysłowie n
- przym. przysłówkowy, przysłowny
- przysł. przysłówkowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. przy + słowo[1] („słowo” w znaczeniu: „czasownik”) < kalka z łac. adverbium
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) bywoord
- albański: (1.1) ndajfolje ż
- angielski: (1.1) adverb
- arabski: (1.1) ظرف m (ẓarf)
- aragoński: (1.1) alberbio m
- aramejski: (1.1) עלמלתא m (ʿalmélta)
- asturyjski: (1.1) alverbiu m
- azerski: (1.1) zərf
- baskijski: (1.1) adberbio, aditzondo
- baszkirski: (1.1) рәүеш (räweš)
- bengalski: (1.1) বিশেষণের বিশেষণ (biśēṣaṇēra biśēṣaṇa)
- białoruski: (1.1) прыслоўе n (prysloŭje)
- birmański: (1.1) ကြိယာဝိသေသန (kri.yawi.sesa.na.)
- bośniacki: (1.1) prilog m
- bułgarski: (1.1) наречие n (narechie)
- cebuano: (1.1) adverbio
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 副詞 / uproszczony 副词 (fùcí)
- chorwacki: (1.1) prilog m
- czeczeński: (1.1) куцдош (kucdoš)
- czeski: (1.1) příslovce n, adverbium n
- cziczewa: (1.1) adivelebu
- czuwaski: (1.1) наречи (nareči)
- dolnołużycki: (1.1) adwerb m
- duński: (1.1) biord n, adverbium n
- esperanto: (1.1) adverbo
- estoński: (1.1) määrsõna, adverb
- farerski: (1.1) hjáorð n
- fiński: (1.1) adverbi
- francuski: (1.1) adverbe m
- fryzyjski: (1.1) bywurd n
- galicyjski: (1.1) adverbio m
- górnołużycki: (1.1) adwerb m
- gruziński: (1.1) ზმნიზედა (zmnizeda)
- gudźarati: (1.1) ક્રિયાવિશેષણ (kriyāviśēṣaṇa)
- haitański: (1.1) advèb
- hebrajski: (1.1) תואר הפועל m (toar ha'pô'al)
- hindi: (1.1) क्रिया-विशेषण m (kriya-visheshan)
- hiszpański: (1.1) adverbio m
- ido: (1.1) adverbo
- igbo: (1.1) nkwuwa
- indonezyjski: (1.1) adverbia, kata keterangan
- interlingua: (1.1) adverbio
- irlandzki: (1.1) dobhriathar m
- islandzki: (1.1) atviksorð n
- japoński: (1.1) 副詞 (ふくし, fukushi)
- jidysz: (1.1) אַדווערב m (adwerb)
- kannada: (1.1) ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣ (kriyāviśēṣaṇa)
- kaszubski: (1.1) przëczasnik m, przësłówk m, adwerbium n
- kataloński: (1.1) adverbi m
- kazachski: (1.1) үстеу (üstew), шылау (şılaw)
- khmerski: (1.1) គុណកិរិយា (kŭnkĕrĭyéa)
- kirgiski: (1.1) тактооч (taktooç)
- koreański: (1.1) 부사 (busa)
- krymskotatarski: (1.1) zarf
- kurmandżi: (1.1) rengpêş
- limburski: (1.1) biewaord n
- litewski: (1.1) prieveiksmis m
- łaciński: (1.1) adverbium n
- łotewski: (1.1) apstākļa vārds m, adverbs m
- macedoński: (1.1) наречие n (narečie), прилог m (prilog)
- malajski: (1.1) adverba
- maltański: (1.1) avverbju m
- maoryski: (1.1) tūkē, kupu tūkē
- marathi: (1.1) क्रियाविशेषण (kriyāviśēṣaṇa)
- mongolski: (1.1) дайвар үг (daivar üg)
- nepalski: (1.1) क्रियाविशेषण (kriyāviśēṣaṇa)
- niderlandzki: (1.1) bijwoord n, adverbium n
- niemiecki: (1.1) Adverb n, Umstandswort n
- norweski (bokmål): (1.1) adverb n
- norweski (nynorsk): (1.1) adverb n
- novial: (1.1) adverbie
- nowogrecki: (1.1) επίρρημα n (epírima)
- nowopruski: (1.1) adwerban n
- occidental: (1.1) adverbie
- ormiański: (1.1) մակբայ (makbay)
- portugalski: (1.1) advérbio m
- północnolapoński: (1.1) advearba
- prowansalski: (1.1) advèrbi m
- rosyjski: (1.1) наречие n
- rumuński: (1.1) adverb n
- serbski: (1.1) прилог m (prilog)
- slovio: (1.1) prislov (прислов)
- słowacki: (1.1) príslovka ż
- słoweński: (1.1) prislov m
- somalijski: (1.1) fal-kaab
- suahili: (1.1) kielezi
- sundajski: (1.1) kecap katerangan
- sycylijski: (1.1) avverbiu m
- syngaleski: (1.1) පද (pada)
- szkocki: (1.1) adverb
- szkocki gaelicki: (1.1) co-ghnìomhair m
- szwedzki: (1.1) adverb n
- tadżycki: (1.1) зарф (zarf)
- tagalski: (1.1) pang-abay
- tajski: (1.1) วิเศษณ์ (wiṣ̄es̄ʹṇ̒), กริยาวิเศษณ์ (kriyāwiṣ̄es̄ʹṇ̒)
- turecki: (1.1) zarf
- turkmeński: (1.1) ahwalet, hal
- ukraiński: (1.1) прислівник m (pryslivnyk)
- uzbecki: (1.1) ravish, hol
- volapük: (1.1) ladvärb
- walijski: (1.1) adferf ż
- węgierski: (1.1) határozószó, adverbium
- wietnamski: (1.1) trạng từ, phó từ
- włoski: (1.1) avverbio m
- xhosa: (1.1) isihlomelo
- zulu: (1.1) isandiso, isanezezelo
- źródła:
- ↑ Roman Zawiliński, O wyróżnianiu części mowy, „Poradnik Językowy” nr 4/1906, s. 51.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.