przysłówek (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɨˈswuvɛk], AS: [pšysu̯uvek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. część mowy określająca sposób, czas lub miejsce wykonywania czynności albo stopień nasycenia cechy wyrażonej przymiotnikiem; zob. też przysłówek w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W języku polskim przysłówki nieodmienne, ale większość z nich można stopniować.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przysłówek czasu • przysłówek miejsca • przysłówek sposobu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) część mowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przysłowie n
przym. przysłówkowy, przysłowny
przysł. przysłówkowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. przy + słowo[1] („słowo” w znaczeniu: „czasownik”) < kalka z łac. adverbium
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Zawiliński, O wyróżnianiu części mowy, „Poradnik Językowy” nr 4/1906, s. 51.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.