przewracać (język polski)

zawodnicy się przewracają (2.1)
wymowa:
IPA: [pʃɛˈvraʦ̑aʨ̑], AS: [pševracać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przewrócić)

(1.1) powodować upadek czegoś
(1.2) obracać na drugą stronę
(1.3) pot. rozrzucać podczas przeszukiwania

czasownik zwrotny niedokonany przewracać się (dk. przewrócić się)

(2.1) upadać
(2.2) leżąc, przekręcać się na drugi bok
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kot przewraca miskę do góry dnem.
(1.2) Ania zawsze przewracała sweter na lewą stronę przed praniem.
(2.1) Gdy zaczynałam uczyć się jeździć na łyżwach, często się przewracałam.
(2.2) Janek przewracał się niespokojnie na łóżku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obalać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wywrót m, przewracanie n, przewrót m, przewrotka ż, przewrotność ż
czas. wracać ndk., przewrócić dk.
przym. przewrotny
przysł. przewrotnie
związki frazeologiczne:
przewracać się w grobie • przewracać się w głowie • przewracać oczami
etymologia:
pol. prze- + wracać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.