przeszczep (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛʃʧ̑ɛp], AS: [pšeščep], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. przeniesienie narządu w całości lub w części z jednego ciała do innego

(1.2) med. przen. przeszczepiana część ciała

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: przeszczepić

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przeszczep	przeszczepy
dopełniacz	przeszczepu	przeszczepów
celownik	przeszczepowi	przeszczepom
biernik	przeszczep	przeszczepy
narzędnik	przeszczepem	przeszczepami
miejscownik	przeszczepie	przeszczepach
wołacz	przeszczepie	przeszczepy

przykłady:

(1.1) Na podobną trudność natrafili obecnie badacze zajmujący się wyrafinowanymi hodowlami tkankowymi, zamierzający hodować z komórek pacjenta całe organy do przeszczepu.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.2) odrzucać przeszczep

synonimy:

(1.1) transplantacja

(1.2) transplantat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przeszczepialność ż, przeszczepianie n, przeszczepienie n

czas. przeszczepiać ndk., przeszczepić dk.

przym. przeszczepowy, przeszczepieniowy, przeszczepialny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też przeszczepianie narządów w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) transplant, transplantation; (1.2) transplant, graft
• czeski: (1.1) transplantace ż
• hiszpański: (1.1) trasplante m, trasplantación ż; (1.2) trasplante m, injerto m
• japoński: (1.1) 移植(いしょく)
• łaciński: (1.1) transplantatum n
• niemiecki: (1.1) Verpflanzung ż, Transplantation ż; (1.2) Transplantat n
• nowogrecki: (1.1) μεταμόσχευση ż
• szwedzki: (1.1) transplantation w; (1.2) transplantat n
• tuvalu: (1.1) laga

źródła: