wyrafinowany (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌvɨrafʲĩnɔˈvãnɨ], AS: [vyrafʹĩnovãny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający wyszukane maniery, kulturę, zachowanie
(1.2) wyszukany

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wyrafinować
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wyrafinowani bibliofile wsłuchują się w szelest kartek, skrzypienie oprawy, brzęk okuć.[1]
(1.2) Kuchnia francuska jest bardzo wyrafinowana.
(1.2) Obraz, według nich, to przede wszystkim układ kształtów i wyrafinowana gra barw, ułożonych wedle zasad kontrastu i dopełnienia.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) arystokratyczny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyrafinowanie n
czas. wyrafinować dk.
przysł. wyrafinowanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dyskretny szelest pergaminu – wywiad z Tomaszem Steiferem
  2. Życie Podkarpackie, nr 05.03.23, Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.