kontrast (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈkɔ̃ntrast], AS: [kõntrast], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. sprzeczność występująca między zestawionymi elementami (przedmiotami, zjawiskami itp.)

(1.2) opt. stosunek między największym a najmniejszym stopniem naświetlenia jakiegoś przedmiotu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrast	kontrasty
dopełniacz	kontrastu	kontrastów
celownik	kontrastowi	kontrastom
biernik	kontrast	kontrasty
narzędnik	kontrastem	kontrastami
miejscownik	kontraście	kontrastach
wołacz	kontraście	kontrasty

przykłady:

(1.2) To zdjęcie ma za duży kontrast: trzeba to skorygować.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na zasadzie kontrastu • kontrast pomiędzy czymś • kontrast wzrokowy

(1.1) rażący / jaskrawy kontrast

synonimy:

(1.1) przeciwieństwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontrastowość ż, kontrastowanie n, skontrastowanie n

zdrobn. kontraścik mrz

czas. kontrastować ndk.

przym. kontrastowy

przysł. kontrastowo

przyim. kontra

związki frazeologiczne:

kontrast społeczny

etymologia:

franc. contraste^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) contrast
• białoruski: (1.1) кантраст m; (1.2) кантраст m
• bułgarski: (1.1) контраст m; (1.2) контраст m
• duński: (1.1) kontrast w; (1.2) kontrast w
• esperanto: (1.1) kontrasto; (1.2) kontrasto
• francuski: (1.1) contraste m; (1.2) contraste m
• hiszpański: (1.1) contraste m; (1.2) contraste m
• jidysz: (1.1) קאָנטראַסט m (kontrast), היפּוך m (hejpech); (1.2) קאָנטראַסט m (kontrast), היפּוך m (hejpech)
• niemiecki: (1.1) Gegensatz m, Kontrast m; (1.2) Kontrast m
• nowogrecki: (1.1) αντίθεση ż; (1.2) κοντράστ n
• rosyjski: (1.1) контраст m; (1.2) контраст m
• szwedzki: (1.1) kontrast w; (1.2) kontrast w
• ukraiński: (1.1) контраст m; (1.2) контраст m
• węgierski: (1.1) kontraszt; (1.2) kontraszt
• włoski: (1.1) contrasto m, frizione ż; (1.2) contrasto m

źródła:

kontrast (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kontrast

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrast	kontrasty
dopełniacz	kontrastu	kontrastů
celownik	kontrastu	kontrastům
biernik	kontrast	kontrasty
wołacz	kontraste	kontrasty
miejscownik	kontrastu	kontrastech
narzędnik	kontrastem	kontrasty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontrast (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kontrast

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontrastnosť ż

przym. kontrastný

przysł. kontrastne

czas. kontrastovať

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontrast (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kontrast^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontrastirati

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontrast (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kontrast (przeciwieństwo)^[1]

(1.2) kontrast (różnica)^[1]

odmiana:

(1.1-2) en kontrast, kontrasten, kontraster, kontrasterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontrastera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: