pobudliwy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpɔbuˈdlʲivɨ], AS: [pobudlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który łatwo reaguje na bodźce
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Czasem nadmiernie krzykliwi i pobudliwi, nigdy nie tracili wewnętrznej równowagi i pogody ducha[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) impulsywny, wrażliwy, przewrażliwiony, przeczulony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pobudzenie n, pobudzanie n, pobudliwość ż, pobudka ż
czas. budzić, pobudzać ndk., pobudzić dk.
wykrz. pobudka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mirosław M. Bujko, Wyspy szerszenia, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.