pisuar (język polski)

pisuary (1.1)
pisuar (1.2)
wymowa:
IPA: [pʲiˈsuwar], AS: [pʹisuar], zjawiska fonetyczne: zmięk.epenteza ł 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muszla w ubikacji męskiej do oddawania moczu na stojąco[1]
(1.2) męska ubikacja publiczna wyposażona w pisuary (1.1)[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. pejor. pogard. obraź. członek Prawa i Sprawiedliwości, także zwolennik PiS-u
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) W ubikacjach publicznych korzystam tylko z pisuarów, nigdy z muszli klozetowych.
(1.2) Poczekaj na mnie chwilę; muszę pójść do pisuaru.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. wulg. szczalnik
(1.2) przest. wulg. szczalnia
(2.1) neutr. pisowiec; pot. lekcew. pisiak; obraź. pisior
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pisuardessa ż
zdrobn. pisuarek m
przym. pisuarowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) franc. pissoir
(2.1) fonetyczne podobieństwo skrótowca PiS i wyrazu „pisuar”
uwagi:
por. urynał, ubikacja, bidet
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „pisuar” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.