pinakiel (język polski)
pinakle (1.1)
- wymowa:
- IPA: [pʲĩˈnacɛl], AS: [pʹĩnaḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. mała wieżyczka umieszczona na filarze przypory, często dekorowana elementami roślinnymi (np. w zwieńczeniu – kwiatonem), figurami i innymi ozdobnikami; zob. też pinakiel w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pinakiel pinakle dopełniacz pinakla / pinaklu[1] pinakli / pinaklów[1] celownik pinaklowi pinaklom biernik pinakiel pinakle narzędnik pinaklem pinaklami miejscownik pinaklu pinaklach wołacz pinaklu pinakle - przykłady:
- (1.1) Zadaniem pinakli w budowlach jest dociążanie przypór, mające na celu zwiększenie kąta nachylenia wypadkowej sił rozporu idących ze sklepień i ciężaru.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) sterczyna, fiala
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pinnacle
- baskijski: (1.1) pinakulu
- esperanto: (1.1) pinaklo
- francuski: (1.1) pinacle
- hiszpański: (1.1) pináculo m
- niemiecki: (1.1) Fiale ż
- ukraiński: (1.1) пінакль m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.