pajęczarz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba korzystająca z odbiorników bez płacenia abonamentu[1]
(1.2) pot. osoba kradnąca (nielegalnie pobierająca) energię elektryczną
(1.3) środ. podkradacz prania na strychu[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Nowe przepisy uderzą w wieloletnich pajęczarzy.
(1.3) Sąsiedzi zaczaili się i w końcu dorwali tego pajęczarza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) złodziej
(1.2) złodziej
(1.3) złodziej
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pajęczak mzw, telepajęczarz mos, pająk m, pajęczarstwo n, pajęczyca ż, pajęczyna ż
przym. pajęczarski, pająkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pajęczarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.