okaz (język polski)

okaz (1.1) Lactuca sativa
okazy (1.2) owadów
wymowa:
IPA: [ˈɔkas], AS: [okas], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) egzemplarz mający charakterystyczne cechy swego gatunku, rodzaju itp.[1]; zob. też okaz w Wikipedii
(1.2) próbka, egzemplarz przedmiotu lub wyrobu, często w jakimś zbiorze
(1.3) wzór, ideał[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. okazanie n, okazywanie n, okaziciel m, okazicielka ż
czas. okazywać ndk., okazać dk.
przym. okazowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „okaz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

okaz (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) zdarzać się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. okazi, okazigi
przym. okaza, ĉiuokaza
rzecz. okazo, okazaĵo
przysł. okaze, ĉiuokaze
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.