okazo (esperanto)

morfologia:
okaz•o
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wypadek, zdarzenie[1]
(1.2) okazja[1]
(1.3) mat. zdarzenie losowe
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) en la plej bona/malbona okazo → w najlepszym/najgorszym przypadku[1]
(1.2) kapti/profiti/uzi okazon → korzystać z okazji[1]
synonimy:
(1.1) okazaĵo, okazintaĵo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. okazi, okazigi
przym. okaza
rzecz. okazaĵo
przysł. okaze
związki frazeologiczne:
faru hodiaŭ, kion vi povas, morgaŭ vi eble okazon ne trovo • fordormi la okazon • kiu okazon forŝovas, ĝin jam ne retrovas • li atendas, ke la okazo venu al lia nazo • okazo faras ŝteliston • okazo kreas ŝteliston • okazon kaptu ĉe l' kapo, ĉar la vosto estas glita • se elsaltas la okazo, ĝi rompiĝas kiel vazo
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Tadeusz J. Michalski, Słownik esperancko-polski A-Z, Wiedza Powszechna, 1991, ISBN 83-214-0688-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.