odłącznik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔdˈwɔ̃n͇ʧ̑ʲɲik], AS: [odu̯õṇčʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) elektr. łącznik tworzący widoczną przerwę między stykami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odłącznik odłączniki dopełniacz odłącznika odłączników celownik odłącznikowi odłącznikom biernik odłącznik odłączniki narzędnik odłącznikiem odłącznikami miejscownik odłączniku odłącznikach wołacz odłączniku odłączniki - przykłady:
- (1.1) Nie wolno otwierać odłącznika, gdy w obwodzie płynie prąd.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) otwierać / zamykać odłącznik (= przerywać / zamykać obwód odłącznikiem) • odłącznik na napięcie 110 kV
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odłączanie n, odłączenie n
- czas. odłączać ndk., odłączyć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. odłączać
- uwagi:
- (1.1) nie mylić z: wyłącznik, rozłącznik, stycznik
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) disconnector
- baskijski: (1.1) ebakigailu
- hiszpański: (1.1) seccionador m
- niemiecki: (1.1) Trenner m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.