obrzezek (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) daw. część oberznięta, odkrojona[2]
- (1.2) daw. część członka męskiego, która u żydów i mahometan podlega rytualnemu obrzezaniu[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obrzezek obrzezki dopełniacz obrzezka obrzezków celownik obrzezkowi obrzezkom biernik obrzezek obrzezki narzędnik obrzezkiem obrzezkami miejscownik obrzezku obrzezkach wołacz obrzezku obrzezki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) obrzynek, okrawek
- (1.2) napletek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzez mrz, rzeź ż, rzeźnia ż, rzeźnik mos, rzezaniec mos, rzezak mrz/mos, rzezacz mos, rzezactwo n, rzezanie n, obrzezaniec mos, obrzezanie n, obrzezywanie n, porzezanie n, wyrzezanie n, zarzezanie n
- czas. rzezać ndk., obrzezać dk., obrzezywać ndk., porzezać dk., wyrzezać dk., zarzezać dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.