rzezacz (język polski)
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: rze•zacz
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. rzeźbiarz, rytownik, snycerz[1]
- (1.2) daw. zabójca, morderca[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rzezacz rzezacze dopełniacz rzezacza rzezaczy / rzezaczów celownik rzezaczowi rzezaczom biernik rzezacza rzezaczy / rzezaczów narzędnik rzezaczem rzezaczami miejscownik rzezaczu rzezaczach wołacz rzezaczu rzezacze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzez mrz, rzeź ż, rzeźnia ż, rzeźnik mos, rzezaniec mos, rzezak mrz/mos, rzezactwo n, rzezanie n, obrzezek mrz, obrzezaniec mos, obrzezanie n, obrzezywanie n, porzezanie n, wyrzezanie n, zarzezanie n
- czas. rzezać ndk., obrzezać dk., obrzezywać ndk., porzezać dk., wyrzezać dk., zarzezać dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.