rzezaniec (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. eunuch
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rzezaniec rzezańcy dopełniacz rzezańca rzezańców celownik rzezańcowi rzezańcom biernik rzezańca rzezańców narzędnik rzezańcem rzezańcami miejscownik rzezańcu rzezańcach wołacz rzezańcu rzezańcy depr. M. i W. lm: (te) rzezańce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kastrat, eunuch, trzebieniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. rzezać ndk.
- rzecz. rzeźnik mrz/mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. rzezać + -aniec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: eunuch, kastrat
- źródła:
- ↑ Hasło „rzezaniec” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1164.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.