neoprezbiter (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) kośc. prezbiter w pierwszym roku po przyjęciu święceń
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik neoprezbiter neoprezbiterzy dopełniacz neoprezbitera neoprezbiterów celownik neoprezbiterowi neoprezbiterom biernik neoprezbitera neoprezbiterów narzędnik neoprezbiterem neoprezbiterami miejscownik neoprezbiterze neoprezbiterach wołacz neoprezbiterze neoprezbiterzy - przykłady:
- (1.1) Biskup poprosił neoprezbiterów, by stanęli wokół ołtarza.
- (1.1) Panie z sodalicji mariańskiej złożyły księdzu neoprezbiterowi życzenia.
- (1.1) W niedzielę ojciec neoprezbiter będzie udzielał błogosławieństwa prymicyjnego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ksiądz / ojciec neoprezbiter
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) prezbiter, ksiądz, ojciec, duchowny, kapłan, duszpasterz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prezbiter m, prezbiterium n, prezbiterat m, prezbiterianin m, prezbiterianka ż, prezbiterianizm m
- przym. prezbiterialny, prezbiteriański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. neo- + prezbiter
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) newly ordained
- włoski: (1.1) sacerdote novello m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.