mielonka (język polski)

mielonka (1.1) w plastrach
wymowa:
IPA: [mʲjɛˈlɔ̃nka], AS: [mʹi ̯elõnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. spoż. konserwa zawierająca mięso mielone, sól, przyprawy i ewentualnie inne składniki typu konserwanty, zagęszczacze; zob. też mielonka w Wikipedii
(1.2) hand. spoż. wyrób masarski z mięsa mielonego[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie było nic do jedzenia, otworzyłem więc puszkę mielonki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jeść / kupić / otworzyć mielonkę • bułka / chleb / kanapka z mielonką
(1.2) jeść / kupić mielonkę • bułka / chleb / kanapka z mielonką
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) konserwa
(1.2) wędlina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mielenie n, mielony mzw
zdrobn. mieloneczka ż
czas. mleć ndk., mielić ndk., zemleć dk., zmielić dk.
przym. mielony, zmielony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „mielonka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.