martwy ciąg (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) sport. ćwiczenie i dyscyplina sportowa, w której osoba wykonująca musi podnieść z ziemi jakiś ciężar aż do momentu całkowitego wyprostowania nóg oraz pleców; zob. też martwy ciąg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik martwy ciąg martwe ciągi dopełniacz martwego ciągu martwych ciągów celownik martwemu ciągu martwym ciągom biernik martwy ciąg martwe ciągi narzędnik martwym ciągiem martwymi ciągami miejscownik martwym ciągu martwych ciągach wołacz martwy ciągu martwe ciągi - przykłady:
- (1.1) W latach 90-tych Zakopane stało się polskim centrum sportów siłowych i często organizowane są tu rozmaitej rangi zawody w wyciskaniu w leżeniu lub tzw. martwym ciągu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zawody w martwym ciągu • rekord martwego ciągu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ćwiczenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. deadlift[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) deadlift
- francuski: (1.1) soulevé de terre m
- źródła:
- ↑ Maciej Pinkwart, Zakopane i Tatry: przewodnik, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „martwy ciąg” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.