kurzawa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kuˈʒava] AS: [kužava]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. unoszące się w powietrzu skupisko drobin lotnych lub sypkich substancji
- (1.2) przest. warstwa kurzu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kurzawa kurzawy dopełniacz kurzawy kurzaw celownik kurzawie kurzawom biernik kurzawę kurzawy narzędnik kurzawą kurzawami miejscownik kurzawie kurzawach wołacz kurzawo kurzawy - przykłady:
- (1.1) Zanim bijące w dół słupy gorących gazów wyrzuciły w powietrze kurzawę piasku, operatorzy wizji zaalarmowali kabinę nawigacyjną meldunkiem, że w północnej części krateru dostrzegają coś podejrzanego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kurzawa pyłu / dymu • kurzawa śnieżna • wzbijać kurzawę
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zakurzyć, odkurzać
- rzecz. kurz mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kurz + -awa
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław Lem, Niezwyciężony, 1964, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.