kuku (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkuku], AS: [kuku]
- znaczenia:
wykrzyknik
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) dziecięce: niewielkie uszkodzenie ciała, krzywda
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- (2.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kuku kuku dopełniacz kuku kuku celownik kuku kuku biernik kuku kuku narzędnik kuku kuku miejscownik kuku kuku wołacz kuku kuku - przykłady:
- (1.1) Kuku — krzyknęła w lesie kukułka; kuku… kuku… — odpowiedziało echo.
- (2.1) Piotrusiu, pokaż mamie, gdzie zrobiłeś sobie kuku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kukułka ż, kukułeczka ż, kukanie n, okukanie n
- czas. kukać ndk., zakukać dk., wykukać dk., okukać dk.
- przym. kukułczy
- związki frazeologiczne:
- mieć kuku na muniu • tere-fere kuku / tere-fere kuku, strzela baba z łuku • zrobić kuku
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cuckoo
- baskijski: (1.1) kuku
- niemiecki: (1.1) kuckuck
- nowogrecki: (1.1) κούκου
- włoski: (2.1) bua ż
- źródła:
- ↑ Mirosław Bańko, Słownik onomatopei czyli wyrazów dźwięko- i rucho-naśladowczych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978-83-01-15799-9, s. 99.
kuku (język baskijski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
wykrzyknik
- (2.1) kuku
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kuku (język indonezyjski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
kuku (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
wykrzyknik
- (1.1) kuku – odgłos kukułki[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kukú, kukuk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kukučka ż, kukulienka ż, kukučkovité n lm, kukúča n, kukúčatko n
- przym. kukučí, kukučkový
- wykrz. kukú, kukuk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
kuku (język suahili)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kurczak
- odmiana:
- (1.1) jak rzeczowniki w klasie 9/1, ale odmieniające się jak klasa 1
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kuku (język twi)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kucharz
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.