okukać (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈkukaʨ̑], AS: [okukać]

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) etn. o kukułce kukając w obecności człowieka, wpłynąć na jego los, pozytywnie^[1] lub nie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Chłopak ledwo "zipał", ale zipał; aż w czwartym roku okukała kukułka na wiosnę chorobę, więc się poprawił i w jakim takim zdrowiu doszedł do dziesiątego roku życia. (H. Sieniewicz: Janko Muzykant)

(1.1) Okukała mnie kukułka i miałam akurat w kieszeni sto złotych! Najlepsza wróżba na kolejny rok. (z Internetu)

(1.1) Na wiosnę musimy mieć przysłowiowy grosz w portfelu, aby kukułka nas nie „okukała” i nie pozbawiła nas szansy do wzbogacenia się. (z Internetu)

składnia:

(1.1) okukać + B.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. okukanie n, kuku n

czas. kukać ndk.

wykrz. kuku

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: