kufa (język polski)

kufa (1.1) Staffordshire bull terriera
wymowa:
IPA: [ˈkufa], AS: [kufa]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kynol. przednia część głowy psa obejmująca trzewioczaszkę; zob. też kufa w Wikipedii
(1.2) spoż. duża drewniana beczka, głównie używana w piwowarstwie
(1.3) zawartość kufy (1.2)
(1.4) przen. pijak
(1.5) żegl. mały statek transportowy
odmiana:
przykłady:
(1.1) Podobne do spanieli wyżły fryzyjskie mają kufę zwężającą się w stronę nosa.
(1.2) [...] szlachta ciągnęła kufy z piwnicy na pasach[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) niem. Kufe
(1.5) niem. Kuff
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Pan Tadeusz, II.

kufa (język tuvalu)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mała fala, która podąża za większą falą i rozbija się prawie w tym samym czasie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Geoffrey W. Jackson, Tuvaluan Dictionary, Suva, Fiji 2001, ISBN 982-9027-04-X, s. 132.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.