kuźnia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkuʑɲa], AS: [kuźńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) warsztat kowala; zob. też kuźnia w Wikipedii
- (1.2) archit. dom z warsztatem kowala
- (1.3) techn. wydział fabryki, w którym wykonuje się kucie
- (1.4) przen. miejsce powstawania idei, wychowywania kadr
- (1.5) daw. środ. przestępcze kościół[1]
- (1.6) ornit. pot. miejsce, w którym dzięcioł rozłupuje szyszki, aby dostać się do nasiona
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kuźnia kuźnie dopełniacz kuźni kuźni celownik kuźni kuźniom biernik kuźnię kuźnie narzędnik kuźnią kuźniami miejscownik kuźni kuźniach wołacz kuźnio kuźnie - przykłady:
- (1.1) Aby rozniecić ogień w kuźni, należy silnie dmuchać miechem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.4) kuźnia kadr / talentów
- synonimy:
- (1.3) daw. hamernia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kuźnica ż
- czas. wykuć dk.
- przym. kuźniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kościół
- angielski: (1.1) forge, smithy; (1.2) blacksmith shop; (1.3) forge
- bułgarski: (1.1) ковачница ż
- czeski: (1.1) kovárna ż
- duński: (1.1) smedeværksted n; (1.2) smedje w
- francuski: (1.1) forge ż; (1.3) forge ż
- niemiecki: (1.1) Schmiede ż; (1.2) Schmiede ż; (1.3) Schmiede ż
- ukraiński: (1.1) кузня ż; (1.2) кузня ż; (1.3) кузня ż
- węgierski: (1.1) kovácsműhely
- wilamowski: (1.1) šmytt ż, śmyt ż
- włoski: (1.1) fucina ż
- źródła:
- ↑ Jan Bystroń, Języki drugorzędne, „Poradnik Językowy” nr 7/1911, s. 98.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.