kruchta (język polski)
wnętrze kruchty (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. kośc. przedsionek w kościele; zob. też kruchta w Wikipedii
- (1.2) obraź. ludzie bezkrytycznie nastawieni do instytucji kościoła
- (1.3) obraź. mentalność nacechowana ślepym przyjmowaniem nauk kościelnych[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kruchta kruchty dopełniacz kruchty krucht celownik kruchcie kruchtom biernik kruchtę kruchty narzędnik kruchtą kruchtami miejscownik kruchcie kruchtach wołacz kruchto kruchty - przykłady:
- (1.1) Prasę katolicką można nabyć w kruchcie kościoła.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pomieszczenie
- (1.3) mentalność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kruchtowy, kruchciany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. kruchta < śwn. gruft, śwn. kruft → dół, krypta < łac. crypta[1] < gr. κρυπτή (kruptḗ) < gr. κρυπτός (kryptós) → ukryty
- uwagi:
- (1.2-3) zwykle w lp
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) паперть ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „kruchta (mentalność)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.