krypta (język polski)
krypta (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkrɨpta], AS: [krypta]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) podziemne pomieszczenie w kościele przeznaczone do przechowywania relikwii lub chowania zmarłych; zob. też krypta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krypta krypty dopełniacz krypty krypt celownik krypcie kryptom biernik kryptę krypty narzędnik kryptą kryptami miejscownik krypcie kryptach wołacz krypto krypty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) katakumby
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) grobowiec, podziemie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdrobn. kryptka ż
- przym. kryptowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. crypta[1] < gr. κρύπτη[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crypt, vault
- baskijski: (1.1) kripta
- bułgarski: (1.1) крипта ż
- czeski: (1.1) krypta ż
- hiszpański: (1.1) cripta ż
- niemiecki: (1.1) Gruft ż, Krypta ż
- rosyjski: (1.1) склеп m, крипта ż
- szwedzki: (1.1) gravkammare w
- węgierski: (1.1) kripta
- włoski: (1.1) cripta ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „Krypta” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.
krypta (język czeski)
krypta (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) krypta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krypta krypty dopełniacz krypty krypt celownik kryptě kryptám biernik kryptu krypty wołacz krypto krypty miejscownik kryptě kryptách narzędnik kryptou kryptami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kryptový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
krypta (język słowacki)
krypta (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) krypta – podziemie kościoła przeznaczone na chowanie zmarłych[1]
- (1.2) krypta, grobowiec[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krypta krypty dopełniacz krypty krýpt celownik krypte kryptám biernik kryptu krypty miejscownik krypte kryptách narzędnik kryptou kryptami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kryptový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „krypta” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.