kotlet mielony (język polski)

kotlety mielone (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɔtlɛt mʲjɛˈlɔ̃nɨ], AS: [kotlet mʹi ̯elõny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• wym. warsz.• i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy^[1]

(1.1) kulin. kotlet z mięsa mielonego, zwykle wieprzowego, z dodatkiem bułki, cebuli i jaj^[2]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kotlet mielony	kotlety mielone
dopełniacz	kotleta mielonego	kotletów mielonych
celownik	kotletowi mielonemu	kotletom mielonym
biernik	kotlet mielony / kotleta mielonego[1]	kotlety mielone
narzędnik	kotletem mielonym	kotletami mielonymi
miejscownik	kotlecie mielonym	kotletach mielonych
wołacz	kotlecie mielony	kotlety mielone

przykłady:

(1.1) Na obiad zjadłem dwa kotlety mielone.

(1.1) Przyszedłem na dworzec wcześniej dzisiaj, o wpół do szóstej, zamówiłem herbatę i kupiłem kotlet mielony i dwie bułki.^[3]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) frykadela, pot. mielony; żart. przegląd tygodnia

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kotlet, sznycel, burger

hiponimy:

(1.1) kotlet pożarski, karbinadel / karminadel / kardinadel

holonimy:

(1.1) drugie danie

meronimy:

(1.1) mięso mielone, jajko, cebula, bułka

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) frikadelle
• duński: (1.1) frikadelle w
• hiszpański: (1.1) filete ruso m, hamburguesa ż
• niemiecki: (1.1) Frikadelle ż, Bulette ż, austr. faschiertes Laibchen n
• nowogrecki: (1.1) μπιφτέκι n, χάμπουργκερ n, κεφτές m

źródła: