sznycel (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃnɨʦ̑ɛl], AS: [šnycel]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) kulin. kotlet z bitych i panierowanych plastrów mięsa, najczęściej z cielęciny
- (1.2) reg. krak. kotlet mielony
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sznycel sznycle dopełniacz sznycla sznycli / sznyclów celownik sznyclowi sznyclom biernik sznycel / sznycla sznycle narzędnik sznyclem sznyclami miejscownik sznyclu sznyclach wołacz sznyclu sznycle - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sznycel wiedeński
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdrobn. sznycelek
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Schnitzel[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kotlet mielony
- angielski: (1.1) schnitzel, veal cutlet
- białoruski: (1.1) шніцэль m
- hiszpański: (1.1) escalope m
- niemiecki: (1.1) Schnitzel n
- nowogrecki: (1.1) σνίτσελ n
- rosyjski: (1.1) шницель m
- ukraiński: (1.1) шніцель m
- wilamowski: (1.1) śnycel n
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 182.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.