kontrasygnata (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) adm. praw. wymóg złożenia podpisu pod aktem prawnym przez drugą osobę w celu potwierdzenia jego ważności; zob. też kontrasygnata w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrasygnata	kontrasygnaty
dopełniacz	kontrasygnaty	kontrasygnat
celownik	kontrasygnacie	kontrasygnatom
biernik	kontrasygnatę	kontrasygnaty
narzędnik	kontrasygnatą	kontrasygnatami
miejscownik	kontrasygnacie	kontrasygnatach
wołacz	kontrasygnato	kontrasygnaty

przykłady:

(1.1) W polskiej Konstytucji pojęcie kontrasygnaty nie występuje, jednak z racji szerokiego stosowania tej praktyki, pojęcie to ma charakter powszechny^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) kontrasygnata głównego księgowego / skarbnika / ministra / premiera • rozporządzenie / umowa wymaga kontrasygnaty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) podpis

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontrasygnowanie n

czas. kontrasygnować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. contra + signum

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) countersign, countersignature
• białoruski: (1.1) контрасігнацыя ż
• niemiecki: (1.1) Gegenzeichnung ż, Contrasignatur ż
• rosyjski: (1.1) контрассигнация ż
• węgierski: (1.1) ellenjegyzés
• włoski: (1.1) controfirma ż

źródła: