konstytucjonalistka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃w̃stɨtuʦ̑ʲjɔ̃naˈlʲistka], AS: [kõũ̯stytucʹi ̯õnalʹistka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prawniczka zajmująca się naukowo lub w praktyce prawem konstytucyjnym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konstytucjonalistka	konstytucjonalistki
dopełniacz	konstytucjonalistki	konstytucjonalistek
celownik	konstytucjonalistce	konstytucjonalistkom
biernik	konstytucjonalistkę	konstytucjonalistki
narzędnik	konstytucjonalistką	konstytucjonalistkami
miejscownik	konstytucjonalistce	konstytucjonalistkach
wołacz	konstytucjonalistko	konstytucjonalistki

przykłady:

(1.1) Kancelaria Premiera zatrudniła nową konstytucjonalistkę.

(1.1) Nie jestem konstytucjonalistką ani teoretykiem ustroju państwowego, więc trudno mi wnikać w argumenty za i przeciw temu rozwiązaniu. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konstytucyjność ż, konstytucjonalista, konstytucja

czas. konstytuować

przym. konstytucyjny, konstytucjonalistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: konstytucjonalista

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: konstytucjonalista

• hiszpański: (1.1) constitucionalista ż
• niemiecki: (1.1) Verfassungsrechtlerin ż, Staatsrechtlerin ż
• włoski: (1.1) costituzionalista ż

źródła: