teoretyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) naukowiec zajmujący się nauką teoretyczną
- (1.2) człowiek, który posiadł wiedzę ogólną w danej dziedzinie, ale nie potrafi wdrożyć ją w praktykę
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik teoretyk teoretycy dopełniacz teoretyka teoretyków celownik teoretykowi teoretykom biernik teoretyka teoretyków narzędnik teoretykiem teoretykami miejscownik teoretyku teoretykach wołacz teoretyku teoretycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. teoretyczność ż, teoretyczka ż, teoria ż, teoryjka ż
- czas. teoretyzować ndk.
- przym. teoretyczny
- przysł. teoretycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Theoretiker < gr. θεωρητικός → badający, oglądający
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) theorist, theoretician
- białoruski: (1.1) тэарэтык m; (1.2) тэарэтык m
- bułgarski: (1.1) теоретик m; (1.2) теоретик m
- francuski: (1.1) théoricien m
- hiszpański: (1.1) teórico m
- niemiecki: (1.1) Theoretiker m
- nowogrecki: (1.1) θεωρητικός m
- ukraiński: (1.1) теоретик m
- węgierski: (1.1) teoretikus; (1.2) teoretikus
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.