komutator (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃muˈtatɔr], AS: [kõmutator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) elektr. element przełączający umieszczany na wirniku komutatorowych maszyn elektrycznych; zob. też komutator (elektrotechnika) w Wikipedii
- (1.2) inform. urządzenie łączące segmenty sieci komputerowej; zob. też przełącznik sieciowy w Wikipedii
- (1.3) mat. wskaźnik stopnia nieprzemienności pewnego działania dwuargumentowego; zob. też komutator (matematyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik komutator komutatory dopełniacz komutatora komutatorów celownik komutatorowi komutatorom biernik komutator komutatory narzędnik komutatorem komutatorami miejscownik komutatorze komutatorach wołacz komutatorze komutatory - przykłady:
- (1.1) Komutator pozwala na takie przełączanie uzwojeń wirnika, by kierunek siły elektrodynamicznej powstającej w wirniku był stały.
- (1.2) Zadaniem komutatora jest przekazywanie ramki między segmentami sieci z doborem portu przełącznika, na który jest przekazywana.
- (1.3) Komutator dwóch elementów i należących do grupy to element .
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.3) mat. antykomutator
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. komutant m
- czas. komutować ndk.
- przym. komutatorowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) commutator; (1.2) network switch; (1.3) commutator
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.