koalicja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔaˈlʲiʦ̑ʲja], AS: [koalʹicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. porozumienie partii politycznych, które realizują wspólne cele polityczne tworząc rząd albo działając w opozycji
- (1.2) polit. sojusz państw zawiązany w celu prowadzenia wspólnej polityki, zwłaszcza wojskowej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koalicja koalicje dopełniacz koalicji koalicji / przest. koalicyj[1] celownik koalicji koalicjom biernik koalicję koalicje narzędnik koalicją koalicjami miejscownik koalicji koalicjach wołacz koalicjo koalicje - przykłady:
- (1.1) Zwycięskie partie zawiązały koalicję.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) koalicja rządowa / antyrządowa / opozycyjna / wyborcza
- (1.2) koalicja antyhitlerowska
- (1.1-2) zawiązywać / tworzyć koalicję • przystępować do koalicji • wycofywać się z koalicji
- synonimy:
- (1.2) alians, przymierze, sojusz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) związek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1-2) koalicjant
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koalicjant m, koalicjantka ż, koalicyjka ż
- przym. koalicyjny, wewnątrzkoalicyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coalition
- arabski: (1.1) تحالف, ائتلاف
- asturyjski: (1.1) coalición ż
- baskijski: (1.1) koalizio
- białoruski: (1.1) кааліцыя ż; (1.2) кааліцыя ż
- bułgarski: (1.1) коалиция ż; (1.2) коалиция ż
- chiński standardowy: (1.1) 联合 (liánhé)
- chorwacki: (1.1) koalicija ż
- czeski: (1.1) koalice ż
- duński: (1.1) koalition w
- estoński: (1.1) koalitsioon
- fiński: (1.1) koalitio, yhteenliittymä
- francuski: (1.1) coalition ż
- hebrajski: (1.1) קואליציה ż (ko'alitsya)
- hiszpański: (1.1) coalición ż
- indonezyjski: (1.1) koalisi, gabungan
- interlingua: (1.1) coalition
- islandzki: (1.1) samsteypa ż
- japoński: (1.1) 連立 (renritsu)
- jidysz: (1.1) קאָאַליציע ż (koalicje)
- kataloński: (1.1) coalició ż
- koreański: (1.1) 연립
- litewski: (1.1) koalicija ż
- łotewski: (1.1) koalīcija ż
- macedoński: (1.1) коалиција ż (koalicija)
- niderlandzki: (1.1) coalitie ż
- niemiecki: (1.1) Koalition ż
- norweski (bokmål): (1.1) koalisjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) koalisjon m
- nowogrecki: (1.1) συνασπισμός m, συμμαχία ż
- portugalski: (1.1) coligação ż
- rosyjski: (1.1) коалиция ż; (1.2) коалиция ż
- rumuński: (1.1) coaliție ż
- serbski: (1.1) коалиција (koalicija) ż
- słowacki: (1.1) koalícia ż
- słoweński: (1.1) koalicija ż
- szwedzki: (1.1) koalition w
- turecki: (1.1) koalisyon
- ukraiński: (1.1) коаліція ż; (1.2) коаліція ż
- węgierski: (1.1) koalíció
- wietnamski: (1.1) liên hiệp
- włoski: (1.1) coalizione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „koalicja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.