wewnątrzkoalicyjny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɛvnɔ̃nṭʃkɔalʲiˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [vevnõnṭškoalʹicyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dziejący się wewnątrz koalicji, dotyczący wnętrza koalicji, obowiązujący wewnątrz koalicji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wewnątrzkoalicyjny wewnątrzkoalicyjna wewnątrzkoalicyjne wewnątrzkoalicyjni wewnątrzkoalicyjne dopełniacz wewnątrzkoalicyjnego wewnątrzkoalicyjnej wewnątrzkoalicyjnego wewnątrzkoalicyjnych celownik wewnątrzkoalicyjnemu wewnątrzkoalicyjnej wewnątrzkoalicyjnemu wewnątrzkoalicyjnym biernik wewnątrzkoalicyjnego wewnątrzkoalicyjny wewnątrzkoalicyjną wewnątrzkoalicyjne wewnątrzkoalicyjnych wewnątrzkoalicyjne narzędnik wewnątrzkoalicyjnym wewnątrzkoalicyjną wewnątrzkoalicyjnym wewnątrzkoalicyjnymi miejscownik wewnątrzkoalicyjnym wewnątrzkoalicyjnej wewnątrzkoalicyjnym wewnątrzkoalicyjnych wołacz wewnątrzkoalicyjny wewnątrzkoalicyjna wewnątrzkoalicyjne wewnątrzkoalicyjni wewnątrzkoalicyjne - przykłady:
- (1.1) Opozycja zachowała dystans wobec wewnątrzkoalicyjnych sporów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koalicja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) vnútrokoaličný
- źródła:
- ↑ Bilionów brak, „Gazeta Wyborcza”, 19/01/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.