kołtuneria (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. pogard. mentalność, moralność i postawa właściwa kołtunowi
- (1.2) książk. pogard. zbiorowość ludzi zacofanych, ciemnych i nietolerancyjnych
- odmiana:
- (1.1-2) blm;
przypadek liczba pojedyncza mianownik kołtuneria dopełniacz kołtunerii celownik kołtunerii biernik kołtunerię narzędnik kołtunerią miejscownik kołtunerii wołacz kołtunerio - przykłady:
- (1.1) Czym możemy pochwalić się przed światem? Najbardziej to jesteśmy znani ze swojej kołtunerii, bigoterii i głupoty[1].
- (1.2) Gałczyński (…) do białej gorączki doprowadza kołtunerię i straszne mieszczaństwo, co trwa w okopach Świętej Trójcy[2]…
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kołtuneria obyczajowa / umysłowa • mieć dość kołtunerii • walka z kołtunerią
- synonimy:
- (1.1) zacofanie; książk. kołtuństwo, ciemnota, dulszczyzna, obskurantyzm, wstecznictwo; przest. filisterstwo; pot. ciemniactwo
- (1.2) książk. kołtuństwo, ciemnota, ciemnogród
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) drobnomieszczaństwo, drobnomieszczańskość, mieszczaństwo, mieszczańskość
- (1.2) środowisko, zbiorowość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kołtun m, kołtunka ż, kołtuństwo n, kołtunienie n
- czas. kołtunić ndk., skołtunić dk., kołtunieć ndk., skołtunieć dk.
- przym. kołtuński, kołtunowy, kołtunowaty
- rzecz. kołtuńsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od pol. kołtun - kłębu brudnych, splątanych włosów, który był symbolem ciemnoty, zacofania i wstecznictwa
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kołtuństwo
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kołtuństwo
- źródła:
- ↑ z forum internetowego
- ↑ „Cosmopolitan”, nr 4, Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.