ciemnota (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɛ̃mˈnɔta], AS: [ćẽmnota], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zacofanie, niedouczenie
- (1.2) pot. ludzie zacofani, niedouczeni, ciemni
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) ciemnogród
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ciemny
- rzecz. ciemniak mos, ciemno n, ciemność
- tem. słow. ciemno-
- przysł. ciemno
- czas. ciemnieć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ciemny + -ota
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) цемната ż, цёмнасць ż, цемра ż, адсталасць ż
- hiszpański: (1.1) ignorancia ż, incultura ż
- nowogrecki: (1.1) σκότος n, ασχετοσύνη ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.