ciemno (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈʨ̑ɛ̃mnɔ], AS: [ćẽmno], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) …od przymiotnika: ciemny
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) ciemność
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy ciemniej; st. najwyższy najciemniej
- (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ciemno dopełniacz ciemna celownik ciemnu biernik ciemno narzędnik ciemnem miejscownik ciemnie wołacz ciemno - przykłady:
- (1.1) Zapadł zmrok, zrobiło się ciemno.
- (2.1) Nasza Zuzia boi się ciemna.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) jasno
- (2.1) jasność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciemność ż, ciemnota ż, ciemnienie n, zaćmienie n, ćma ż, ciemnia ż, ciemniak mos, ciemnica ż
- czas. ciemnieć ndk.
- przym. ciemny, ćmy
- tem. słow. ciemno-
- przysł. ćma
- związki frazeologiczne:
- ciemno jak w dupie u Murzyna • ciemno, choć oko wykol • ciemno, choć w pysk daj
- etymologia:
- zob. ciemny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciemność
- angielski: (1.1) darkly
- białoruski: (1.1) цёмна
- chorwacki: (1.1) tamno
- duński: (1.1) mørkt
- jaćwieski: (1.1) dumo
- rosyjski: (1.1) темно
- ukraiński: (1.1) темно
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.